امام صادق علیه السلام در حدیثی فرمودند: اگر بنى امیه جمعى را نداشتند که به جهت ایشان نویسندگى کنند و غنیمت را جمع‌آورى نمایند و با دشمنانشان بجنگند و به جماعتشان حاضر گردند، هر آینه نمى‌توانستند حق ما را غصب کنند و اگر مردم ایشان را با آنچه داشتند وامى‌گذاردند به غیر آنچه داشتند، چیزى دیگر به دستشان نمى‌آمد. (گناهان کبیره- بخش کمک به ستمگران)
فرمایش امام صادق علیه السلام در هر زمانی می تواند جریان داشته باشد. در زمان ما نیز اگر کسی در خدمت جبهه باطل باشد، در آن جبهه تلاش کند خواه با علمش، خواه با نوشتن، خواه با ثروتش، خواه با تبلیغش و به هر وسیله دیگر، در واقع جبهه حق را تضعیف می کند.
روایت فوق از امام صادق علیه السلام به روشنی گویای این واقعیت است که اگر مستعدین علمی، دولت های شیطانی چون آمریکا را کمک نکنند دیگر آمریکایی به سطحی رشد امروز در کار نخواهد بود و در عوض بر سنگینی کفه جبهه اسلامیان افروده می شود.
جوان نخبه و با استعدادی که خود را وقف فعالیت در کشورهای معاند با اسلام و مجادل و منازع و محارب با اسلام صرف می کند دانسته یا ندانسته جبهه حق و اهل آن را تضعیف می کند.
ممکن است گفته شود در داخل کشور به افراد با استعداد و نخبه بهای لازم داده نمی شود. ما نیز واقعا این ضعف را درک کرده ایم ولیکن نکته مهمتری وجود دارد و آن اینکه اگر قرار باشد همه افراد صاحب استعداد و قدرت تحول کنار بکشند و از کشور مهاجرت کنند آن وقت چه زمانی و چه کسانی باید کشور را پیش برند و توسعه دهند؟ آیا صحیح تر آن نیست که ماند و آستین بالا زد و تلاش نمود تا با وجود همه سختی ها به توسعه کشور کمک نمود؟ تنها به فکر خود بودن کار ساده ای است ولی به فکر جمع بودن کاری است که تحمل زحمت زیادی را می طلبد.
مضاف بر این، ما در فرهنگ دینی مان به یک نگاه الهی و رویکرد معنوی به همه افعال و اعمال را اعتقاد داریم. قطعا فرق است در نظر اهالی ملا اعلی بین کسی که با نگاه خدمت اجتماعی به کشور اسلامی و با قصد خدمت به کشور متحمل زحمات و از دست دادن جایگاه لازم و امکانات مقتضی می شود با کسی که بیشتر با نگاه فردی مهاجرت می کند و از این شئونات بهره مند می شود.
باید بصیر بود. عمر کوتاه است.
این زنگ تفریح تمام می شود و زنگ بعد زنگ حساب است.