در خصوص حقوق فناوی اطلاعات می توان دو مکتب فکری را ارائه کرد. یک مکتب این است که فناوری اطلاعات یک عرصه ی جدیدی است و لذا باید رژیم حقوقی جدیدی متناسب با آن نوشته شود. دیدگاه دوم به فناوری اطلاعات صرفا به معنی یک وسیلهی ارتباطی مدرن نگاه میکند و سعی دارد همان مبانی حقوقی سنتی شناخته شده را در این حوزه جریان دهد و خلاءهای حقوقی را از طریق قانونگذاریهای جدید پر کند. اگر ما به فناوری اطلاعات به عنوان یک «شیوه» و «روش» ارتباطی نگاه کنیم، نه بیشتر، این حوزهی حقوقی از دیدگاه حقوق اسلامی هم مورد تایید است. چه اینکه دیدگاه قوی در بین…