وب سایت رسمی دکتر طاهر حبیب زاده

راه ما از شرق و غرب جداست. ما نه می خواهیم انگلیس باشیم نه آمریکا نه آلمان نه دیگر کشورهای رده بالای غربی، و نه می خواهیم ژاپن باشیم نه روسیه نه کره نه دیگر کشورهای توسعه یافته یا در حال توسعه شرقی. ما می خواهیم آن چیزی باشیم که ایدئولوژی ما و مکتب ما به ما تعلیم می دهد و آن چیزی به جزعبودیت حضرت حق نیست. عبودیت حضرت حق هم چیزی است که شرق و غرب به دنبال آن نیست. شرق و غرب به دنبال عبودیت نفس است. ما می خواهیم ابتدا خودمان و سپس جامعه مان را طوری بسازیم که وقتی در قرآن می خوانیم:…

رسم است نامه را به دیگران می نویسند و حقیر به خود. وقتی در انگلستان تحصیل می کردم دیدم صلاح کار در این است به غربت با دید دیگری نیز نگاه بکنم. در کنار تحصیل و رنج سفر، آن را فرصتی یافتم برای شناخت و تربیت خود، تا جایی که میسر است، هر چند به اندازه بال مگسی باشد و چیزی مهمتر از این نیافتم. قیل و قال مدرسه دردی را دوا نمی کند. الف این را گفت، و ب آن را، و بمباران اطلاعاتی که بر روح ما می بارد، اما آخر چه؟ باید راهی را پیدا کرد. لذا گاهی می نشستم و خود را موعظه می کردم….

مکتب گرانقدر تشیع به دلیل عقلانیت، استدلال و منطقی که داشته و دارد، توانسته است تاکنون سرافرازانه به حیات خود ادامه دهد و مجموعه ی علمی عظیم برای آیندگان بر جای بگذارد که هر روز بر غنای حجمی و عمقی آن افزوده می شود؛ الحمدلله. اگر غیر این بود به قطع نعش این مکتب طبیعتا باید با وجود دشمنی های وصف ناشدنی تاکنون ده ها کفن پوسانیده بود! در این میان هم رفتاری گروهی که تحقیق در حوزه دین را حق مسلم خود می دانند و دیگران را پس می زنند و حتی طرد می کنند، مخصوصا کسانی را که بخواهند با دلایل قوی خلاف یافته های آنها…

سوالی که مطرح است این است که در دوران ظهور حضرت حجت علیه السلام وضعیت تجارت بین الملل و حقوق حاکم بر آن چگونه خواهد بود؟ می دانیم که هر کشوری دارای سیستم حقوقی مختص به خود است و بسیار محتمل است که قوانین یک کشور در موضوع واحد متفاوت از قوانین کشور همسایه باشد. و نیز می دانیم در عرصه تجارت بین الملل کنونی کنوانسیون های متعددی به کار گرفته می شود مانند کنوانسیون بیع بین المللی کالا مصوب 1980. حال آیا همین قوانین در عصر ظهور نیز اعمال و اجرا خواهد شد؟

کاروان در حرکت است، منزل به منزل پیش می رود. در جایی می ایستد و اینجاست که بوی کربلا می آید. این را نه فقط کاروانیان بلکه مرکب ها هم شنیده اند و ایستاده اند. اینجا منزل آخر است. بوی کربلا چشمان مولا را تر می کند. اینجا قتلگاه اوست. گودالی که عرشیان را به عزا می نشاند در همین نزدیکی است. اینجا قربانگاه اوست. هفتاد و دو قربان کوچک و بزرگ با خود آورده است. برادرم، ابوالفضلم، کاروان را فرود آور و خیام را برپا کن. این خیام تا ابد قرارگاه عاشقان من خواهند بود و این خاک میعادگاه کربلائیان، حسینیان و ابوالفضلیان. هر کسی اینجا آید…