دکتر طاهر حبیب زاده: در ماده ۶ قانون تجارت الکترونیکی ایران مقرر شده است که فروش دارو به مصرف کننده نهایی از طریق ارتباطات الکترونیکی محتاج به رعایت روش های سنتی است که عبارت است از مراجعه به داروخانه به همراه نسخه پزشک. فرض کنید شخصی یک وب سایت تعاملی یا هوشمند را طراحی کرده و دارو و انواع لوازم آرایشی و بهداشتی را عرضه می کند. روشن است که هر قراردادی که از طریق این درگاه منعقد می شود یک قرارداد الکترونیکی است. اعتبار قراردادهای الکترونیکی نیز در حالت کلی مورد تایید قانونگذار است مگر در موارد استثنا. اعتبار قانونی این داروخانه الکترونیکی محتاج بررسی چند موضوع…