دکتر طاهر حبیب زاده
عضو هیات علمی دانشکده حقوق، دانشگاه امام صادق علیه السلام
آی.دی تلگرام و اینستاگرام: @drtaherhabibzadeh
اهالی حقوق ۵ دسته اند:
۱. حقوق دان مطلق: می توان در همه حوزه های حقوقی مسلط بود، اما استعداد وافر، صبر و تلاش فراوان، برنامه ریزی منظم، اشتغال عمدتا علمی و فرصتی حداقل ۴۰ الی ۵۰ ساله می طلبد. آن وقت با یک حقوق دان واقعی و مطلق روبرو خواهیم شد. با این تعریف شاید بتوان گفت در ایران حقوق دان نداریم.
۲. حقوق دان متجزی: اگر یک حقوقی فقط در یک گرایش صرف اوقات کند و متخصص واقعی در تمام فروعات شود، مثلا حقوق خصوصی یا جزا، و در سایر گرایش ها مانند حقوق محیط زیست، عمومی، بشر، بین المللی رسانه و … به مبانی و کلیات آنها دانش لازم را داشته باشد، که در این صورت با یک حقوق دان متجزی مواجه خواهیم شد. زمانی حداقل ۲۰ سال لازم است. به این معنی شاید نتوان حقوقدان ایرانی معرفی کرد و شاید آقای دکتر جعفری لنگرودی نزدیک به این معنی باشد.
۳. حقوق دان تک بعدی: اگر یک حقوقی فقط و فقط در یک گرایش کار علمی حرفه ای کرده باشد، حقوق دان تک بعدی خواهد بود. زمانی حداقل ۱۰ سال لازم است. غالب نویسندگان نام آشنای ایران در این دسته اند. برخی بسیار معدود بین دسته ۲ و ۳ قابل دسته بندی اند.
۴. دوستدار حقوق: آن اهالی حقوق که دل در گرو حقوق دارند و به قدر وسع تلاش علمی می کنند و پیگیرند، را باید دوستدار حقوق نامید. غالب اهالی حقوق در این دسته می گنجند.
۵. کاسبان حقوق: برخی نیز که از محل کار حقوقی کسب درآمد مهم دارند، کتب را خلاصه می کنند، جزوه فروشی می کنند، صرفا آموزش می دهند یا صرفا کار اجرایی حقوقی می کنند،کاسبان حقوق اند.
ممکن است چند عنوان در یک نفر جمع شود، مثلا هم دوستدار حقوق باشد و هم کاسب حقوق.
و غالبا حقوقدانان، کاسب نمی شوند!
دکتر طاهر حبیب زاده